yaşamak, ona çareler bulmakla geçen süreçtir. kısadır, uzundur,sıfıra benzer farketmez...bu süreç içinde aklın, sosyal uyarılar karşısında alacağı gard çok önemlidir. mesela, bu yıllarda meydana gelen hayat pahalılığı beni bazı kendini savunma; yaşama tutunma çabasına sokmuştur. ucu bucağı bulunmaz, bilinmez hayalim sayesinde yeni yeni çareler ürettim!.bunlardan en belirgin olanlarını anlatsam gülersiniz!..gülün tabii!..zaten hiçbirimizde gülen yüz falan kalmamışken, bari bana gülün dermişim!.
karnım zil mi çaldı; gidiyorum marketlerden birine...hem de kıvrana kıvrana!.dikiliyorum camekan içinde dizi dizi sıralanmış peynirlerin, yağların, yoğurtların, sütlerin karşısına...ellerimi gezdiriyorum camekan üzerinde; hepsi birden doluşuyor avuçlarıma; kapatıyorum parmaklarımı, bastırıyorum midemin üstüne, doyuyor karnım!..en azından süt ürünleri ile!..
canım ekmek mi istedi; fırın önündeyim!..içeriden yayılan mis gibi ekmek, simit, boğaça kokularını çekiyorum ciğerime; mest oluyorum!..ciğerlerim şişiyor midem yerine!.nasıl bir doymaktır bu ama!..
proteinsiz yaşanmaz de mi? ne yapmalıyım o zaman, proteinli ürünleri alamazsam; ona da buldum çare!..bu ürünler en çok şu zincir marketlerde satılıyor ya; yollanıyorum oraya!..fasulyeler,nohutlar,pirinçler, bulgurlar,mercimekler paket paket yığılmış raflarda!..hem de renk renk; gıcır gıcır!.garip ama sevgi duygum deliriyor birden; bir bir okşuyorum paketleri!..nohuta ağız takıyorum, fasulyeye dil!..mercimek gülüş oluveriyor yüzümde!..bulgur diyorum; der demez bulgur bulgur yaşlar süzülmeye başlıyor gözlerimden!..bütün bunlara rağmen avuç avuç yiyorum hepsini; gidermiş oluyorum protein ihtiyacımı!..
biraz da et yemeliyim diye geçiriyorum aklımdan...adını epeydir unuttuğum kasap dükkanına yollanıyorum hemen!..ayyy ne çok et, ne çok sucuk var orada!..anlaşılan kümesler dolusu tavuk hindi; sürü sürü dana manda yetişiyor benim ülkemde diye düşünüyorum!..eğiliyorum yine içinde bunların sergilendiği camekan üstüne...hepsini bakışlarımla tararken protein ihtiyacımın eksik tarafını tamamlıyorum!..
eh artık sağlıklı yaşayabilir, büyüyebilir, sağlıklı düşünebilir, üretebilir, mutlu mutlu yaşayabilirim!..hatta mutlu mutlu ölebilirim!..
öyle değil mi ama!..
