Ben Yeşilırmak
sen Karadeniz
olanca coşkunluğumla
sana geldim
kucaklaşmak için
garip bir umut
anlamak zor
kim
kimi
nerede kucaklıyor
koca vadinin yağmurları
şimşekleri
ve fırtınalarından aldım
gücümü
gördüm ki
sana gelince
boşuna coşmuşum
bunca zamandır
vadiyi yaran coşkun su
değilim
ben artık
eski ben değilim
bunca zamandır
sana koşuyorum
bir damla bile taşmadın
şartlarımız farklı
dost olmamız zor
ben çılgın çocuk
bildiğin gibi
sen umursamaz sevgili
ve her fırtına sonrası gibi
kaybolup gidiyorum
Karadeniz’de
25 Mayıs 1987
