Bir duvar yazısı değil bu,
küçük bir kağıda dökülmüş dizeler de değil.
hayatına hayatımla yazdığım sevgimin dile gelişi
dinle...
sevdiğim,
sana olan sevgime şirk koşmadım
hiçbir zaman, hiçbir yerde
ne aklımda ne yüreğimde ne de gözlerimde
yüreğimde sevilmek için vardın ki
bir başka sevgilere senle kapandım.
hayatımın, sözlerimin ve yaşantımın tek muhattabı sensin...
İmkan olsa tüm seslere kulak kapatırdım,
seni duyuncaya dek..
sevgisi olanın imkanı tükenir mi?
şimdi kulaklarımda sadece kalbimin sesi.
Ufak tefek iç dünyamda
tüm doğrular, tüm yanlışlar bana ait olsa da
ifade edişlerimde kusurlar da olsa
ama tümü
davetinle avuçlarımda eriyen kara döndü,
sen başlangıcımsın.
Şimdi kullar arasında tek doğru sen,
ihtiyaç duyulan sen.
Sevgisini bilen kendini de bilir,
ben senim artık.
ben sana susayanım,
sensiz kendime yetmeyenim,
ayrılığından dolayı bitecek olanım.
dinle sevdiğim,
sana olan sevgime korku bulaştırmadım,
olacak diye cesaret de etmedim,
cesaret etmek korkuyu yenmektir,
biz cesurduk zaten.
karanlığımın tek ışığısın,
sensiz yürüyemiyorum artık,
ben sana ihtiyaç duyanım,
battığında bir daha dönmeyecek olanım..
