Bazen küçük bir ezgi duyarız radyoda ve kocaman şarkıları kaçırırız hayatta.Bazen pişman olur bir daha yapmayız.Bir tek istisnası vardır bunun.AŞK...
Aşk da küçük bir ezgi gibidir ve eğer peşinden giderseniz neler kaybedeceğinizi tahmin bile edemezsiniz.Ama gidersiniz.Sonunu,kaybedecklerinizi, zaten kaybetmiş olduklarınızı düşünmeden atarsınız adımlarınızı ileri.Sonunda acı çekeceğinizi bilirsiniz.Yüreğinizde silinmeyecek biri iz bır kacağını bilirsiniz, ama sevmişsinizdir bir kere.Yüreğiniz onunla beraber atar, uykularınız onunla başlar, onunla biter.
Ama her şey gibi sonunda o da biter.O dediğim ilişki, aşk değil.Çünkü insan daha büyüğünü bulana kadar asla aşkını kaybetmez.Yenisini bulsa bile, dediğim gibi, silik bir iz hep kalır kalbinde.'Keşke'lerle dolar hayatın.Ona yeterince seni seviyorum demediğinizi düşünürsünüz.Belkide gerçekten dememişsinizdir.Ama demelisiniz.
Eğer birini seviyorsanız elinizden geldiğince seni seviyorum demelisiniz sevdiğinize.Ve eğer içtenseniz, bilin ki bir gün mutlaka yine başlayacaktır kaldığı yerden bitti sansanız bile.Ve belki de bundan elli yıl sonra beyaz saçlı biri olarak uyandığınızda ve yanınızda onu gördüğünüzde 'iyi ki seni seviyrum demişim' diyeceksiniz...
