Türk ve İslam Âleminin iki büyük bayramından biri de Kurban Bayramıdır. Bizler, bir Kurban Bayramını daha huzur ve mutluluk içinde geçirdik.
Kurbanlarımızı her zaman olduğu gibi köyde annemizin yanında kestik. Bu defa kurban sayısı fazlaydı. Benim, annemin, kız kardeşimin ve Londrada bulunan yeğenim Ozanın adına 4 kurban kestik.
Tabii kurbanları kesmek, yüzmek ve parçalamak oldukça zordu. 4 kurban olunca bu zorluk kat be kat artıyordu. Ama Allahtan kalabalıktık. İzmirden gelen Mahmut Yaman Eniştemin yardımı olmasaydı üstesinden zor gelirdim doğrusu. Ekip çok olunca işin zahmeti de azalıyordu. Birlik ve beraberlik içinde güç oluşturunca zor ve zahmet de ortadan kalkıyor.
Ayrıca bu sene Bayram ziyaretine Londradan yeğenim Leman da eşi ile birlikte geldiler. Eşi Wesley Harrison İngiliz. Her ikisi de Londrada polis memuru. Çocukları Ediz, dünyalar tatlısı. Neşemiz, mutluluğumuz ve sevgimiz oldu. Wesley, KKTCye ikinci kez geliyor. Burayı o kadar çok sevdi ki emekliye ayrılınca buradan ev alıp buraya yerleşmeyi bile düşünüyor. Özellikle plajları ve doğal güzellikleri çok beğendiğini belirtiyor.
Wesley de Kurban Bayramının özel bir gün olduğunu biliyor. Kendisi Müslüman olmamasına rağmen saygı duyuyor ve olayı olgunlukla izliyor. Hatta kurban kesiminde bazı küçük şeyleri taşıyarak, bize yardım dahi ediyor.
Bayramlar, kalabalık olunca, eş, dost, akraba olunca daha güzel oluyor.
Sabah erkenden Güvercinlik Camiine gidiyoruz. Köylüler Camii her bayramda olduğu gibi doldurmuşlar. Cami içi dolduğu gibi avlusu da dolu. Bazı köylüler, az olur gerekçesiyle sergilerini de getirmişler. Köy İmamı Muharrem Özsoy, Bayramın faziletlerini ve güzelliklerini anlatıyor. Sevginin, kardeşliğin bu dönem daha da arttığını söylüyor.
Bayram namazını kılıyoruz. Çıkışta bayramlaşıyoruz. Eve gidip kurbanın şartlarını yerine getiriyoruz.
Kurbandan sonra derileri tuzlayıp evin ön tarafına koyuyorduk. Genelde köy camisi yararına gelip alınıyordu. Fakat bu defa hiç kimse gelip derileri almadı. Sonradan öğrendim, deriler bu sene toplanmayacakmış. Deri fabrikaları da almamış derileri. Bir iki gün ön tarafta kaldıktan sonra deriler çöpe atıldı. O kadar deriye yazık oldu. Oysa değerlendirilebilirlerdi. Nedenini bilmiyorum ama bu sene derilere kimse talip olmadı. Olmayınca da o kadar milli gelir çöpe atıldı. Yazık oldu. Üzüldüm doğrusu. Oysa birileri çıkıp bunları toplayarak ihracatını yapabilirlerdi. Yüz binlerce deri böyle heba olduysa günah oldu doğrusu
Yine de bayram, huzur ve güven içinde geçti. Dilerim her bayram böyle güzellik ve huzur içinde geçer.
Herkese nice bayramlar diliyorum
YZ
