bu gün bir hoşum...sanırım bu hal,yağan kardan ötürü...her yer bembeyaz...hiç siyah yer yok...sadece çam dallarının uçları yeşil...yeşille beyazın birbirine bu kadar yakıştığını yıllar önce keşfetmiş,bir de şiir döktürmüştüm!..adı:
Perspektif
ah çocuk
bu mevsim
yeşille beyaz nasıl yakışıyorsa birbirine
işte öyle yakışıyoruz biz seninle
ben senin beyaz yanınım
sen benim yeşilimsin yine...
demiştim...
işte bu yeşil çocuklardan birisi büyüdü içimde,balerin oldu...o çocuk,benden başkası değil işte!..
hazır,beyaz bir sahneye bürünmüşken yeryüzü,giyinip tütümü bale yapabilirim üstünde...en azından,beceremediğim figür olursa rahatlıkla yuvarlanırım...kırılmaz kolum bacağım!.
şimdi siz diyeceksiniz ki, yaşın gelmiş yetmişe,bale mi yapılır bu yaşta!? eee balerin olmaya kalkarsan,bale de yaparsın,de mi yani!.işte giydim pembe tütümü...yılları taşımaktan yamulan bacaklarım ortaya çıktı...ayaklarımda pisipisi...saçlarımda renk renk tokalar...sırtımda,arkası bele kadar açık yeşil mayo...nasıl oldum dedim eşime,yüzünü buruşturdu,pühhhh.....dedi!.desin beh,onu mu takacağım!..can benim,canım ne isterse onu yaparım!..
koştum şehrin ortasındaki hamam önüne!..kaldırdım kollarımı,dikildim sol ayak ucuma...sağ ayağımı kıvırdım kıçımın üstüne,başımı arkaya düşürüp,dönmeye başladım,gözlerim yumuk!..
gözümü açtığımda,ben yerde,başımda kalabalık!..
lapa lapa kar yağıyordu üstüme!..
:))
