sevme beni dayanamam
alışık değilim sarılmalara
boğar beni engin sular
uzat elini haydi
düşsün göğsüme karlar
hafif bir çisilti
ılık bir rüzgâr
sırılsıklam bahar
böylesi sevmedi kimse
bugüne kadar
başını öne eğmiş bir çocuk koşsun bayram sevincinde
dokunsun usulca mavi kubbeye
elinde iki bulut en tombişinden
en tombişinden iki de minder
zıplasın zıplasın
bir daha bir daha
öpsün güneşi yanaklarından
bakma öyle gözlerime
dolaşır elim kolum
unutur sözcükler anmaz adımı
lâl olur dilim küser kendince
yemin etmişim geceye
tavanda hasıra mor pencereye
yemin etmişim
kırılır çerçeve çiçekli ayna
dökülür yıldızlar taş eşiğime
17.12.2018-00:15
Abdurrahman BOYACI