Seni çok sevmiştim.Sana tutulmuştum.
Öyle hayaller kurmuştum ki, nasıl anlatsam?
Gözlerime uyku girmiyordu.İçim içime sığmıyordu.
Sanki ben bu Dünya' da değildim.
Senden başka hiçbirşeyi düşünemiyordum.
Ben ilk defa aşık olmuştum...İlk defa...
Aşkın nasıl bir hastalık olduğunu bilmezdim.
Taki...Seni görünce ve sana aşık oluna kadar.
Sana duygularımı açmam lazımdı bir şekilde...
Öyle bir duruma gelmiştim ki,
Adeta duygularımı firenleyemiyordum artık...
Ve birgün karar verdim sana karşı açılmaya.
O gün gelmişti...
Benim içimde mutluluk ve korku vardı.
Mutlu olmamın sebebi; sana karşı duygularımı, aşkımı, sevgimi söylemek olacaktı.
Ama...En kötü, en karanlık günüm oldu.
Artık çok geçti,çok uzaktaydın...
Sana ulaşamazdım.
Ve aşk kanserden de kötü derlerdi inanmazdım...
Ama şimdi o aşk hastalığına bende yakalandım...
BİTTİM...BİTTİM BEN...
