alabildiğine çıplak kaldığımda dünyanın orta yerinde, her gece parkta uyurum. sen ellerini usulca uzatır yüzümü okşarsın,
kendimden geçerken, gözlerimi açarım bir sarhoş suratıma işiyordur.
sen kaybolursun.
ey aynaları çatlatan kadın, gel ve aydınlat kirli yüzlerimizi
