AĞLAMA PALYAÇO, MAKYAJIN AKIYOR
İşte bu son dedikleri kıyılardayken
Vakti geliyor z-amansız susmanın...
Ve s-usa nefret bileniyor sevdam
Konuşmalı mı dersin, yoksa susmalı mı?..
Elbet sesimi duymaz mı bir kırlangıç düşerken yeryüzüne…
Çok sesli bir koro halindeyken susmalarım
Her defasında gözüme çöp kaçıyor
Kâğıt ıslanıyor peşi sıra
Mürekkep dağıldıkça aklıma bir hal oluyor...
Konuşuyorum
Sussam daha mı iyi
Kendime küssem… Bilmem ki!
Ölüm kıyılarındayken nefesim
Sevda haykırışlarınla mı olacaktı cenazem?
Ki kaç Azrail'in listesinde ki adım!
Yaza çize bitmiyor…
Hipokrat amca önce kalbimdeki pıhtıyı koparsana kerpeteninle
Narkoz telaşında bakma gözlerime
Ben acıyabilirim...
Ben acıyı bilirim...
Öğrettiler senden önce...
Kara yol çizgileri yerine...
Uzun düz bir çizgi verebilir misin?..
Kalbime bağladığın monitöre...
Şimdi sokağa çıksam diyorum
Kent ölesiye sağır
Hangi yöne gitsem kırmızı ışık
Anla işte
Sığ kalıyorum aşkın denizinde
Yürüyorum
Ölü düşler mezarlığına çıkıyor yolum
Bitti diyorum kendime…
Anla artık… Gitti…
Sahi benim adım neydi
Ödünç ver polisler soruyor kimliğimi
Üstüm başım aranıyor
Saçlarım darmadağın
Yüreğim darmadağın
Kimine kurtuluş olan
Kimine ölüm biçiyor
Bunu anlıyorum
Cesedim üstünde şuh kahkahalar atarken sen
Kalk diyorum kendime
Ellerimde tutmuyor ellerimden
Gözüme çöp kaçıyor tekrardan, Dilime sus…
Aşkla süslüyorsun şimdi kendini
Maviler, pembeler hazırdır düşlerinde
Oysa benim düşlerimde beyazdın sen… Bembeyaz…
Dünya gözlerim gibi ela değil artık
Nereye baksam siyah
Nereye baksam bir parça şehir… Koca bir sen…
Cemreler düşmüyor benim olduğum yere
Ve sen
Yaşıyorum sanıyorsun ya, devam et
Oysa ben;
Gün ve gün
An ve an
Aldığım her nefesi vermek yerine
Canımı vermeye yalvararak
Ne yapmalı bilmiyorum şimdi yaşamak adına
Palyaço kostümlerine bürünüp
Boyalı bir gülüş mü yakıştırmalı yüzüme...
Hüznümü makyajın arkasına saklayıp
Bakarken gözlerinin karasına...
Biçare sözlerin kulağıma geliyor
Ağlama palyaço, makyajın akıyor...
Yıl ikibinsekiz
Ölüyorum... Yüreğine sağlık... ]
