Zordur bazen iki damla yaş arasında yol almak,
Üzerinde bir ağırlık olup çöküverir bazen hüzün
Hissettiklerini dışa vurmak istersin her nefes alışında
Aklının karmaşasından uzaklaşıp benim ve buradayım demek istersin,
Lakin yapamazsın sadece susup izlersin olabildiğince göz kırpmadan ve derinden
Keşkelerin içerisinde yalpalayıp bir öteye bir beriye savruldum bir anda,
Isıttı dışımı güneş belki de ama ben hala buz gibiydim
Lüzumsuz gibi görünen sözcüklerde aradım belki de en yakın bağlacımı
Ilıktı saçlarıma vuran rüzgar ve dolaştı yüzümde usulca ürkek bakışlarla
Nadide bir çiçekti belki de sana kokladığım yalnız bekleyişlerimin içerisinde
Çaresizliğin yamacında otururken gözlerinin hayaliydi yine beni yalnızbırakmayan
( Hakan TURAN )