BİR BABANIN BİR ÖĞRETMENE MEKTUBUprefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /

“Her insanın gerçek insan olmadığını , her insanın gerçekten adil olmadığını öğrenmesi gerekiyor oğlumun.... Biliyorum.... Fakat aynı zamanda ; her alçağa karşın bir kahramanın olduğunu , her bencil politikacıya rağmen kendini adamış bir liderin olduğunu , her düşmana karşılık bir dostun olduğunu da öğret ona...

Yapabilirsen kıskançlıktan uzaklaştırve öğretebilirsen öğret kitapların mucizesini ona...Ama sessiz süreler de tanı ki gökyüzündeki kuşların , güneşin , yeşil tepelerin ve çiçeklerin ebedi sihrini de düşünebilsin....

Başarısızlığın hilekarlıktan çok daha onurlu olduğunu okulda öğret ona. Herkes yanlış olduğunu söylese de kendi düşüncelerinde inançlı olmayı öğret. Nazik insana nazik olmayı , kaba insana kaba olmayı öğret. Herkesin balıklama üzerine atladığı zamanlarda kalabalığı takip etmeme gücünü vermeye çalış. Tüm insanları dinlemeyi öğret ona.Fakat duyduklarını gerçeğin eleğinde elemeyi de öğret aynı zamanda. Ve sadece iyi olanları almasını öğret....

Öğretebilirsen eğer , gözyaşlarında utanç olmadığını öğret ona.... Üzgün olduğunda da gülebilmeyi öğret.... Alaycılara gülüp geçebilmeyi ve çok iyi görünenlerden sakınmayı öğret.... Bilek ve beyin gücünü en yüksek değer biçenlere satmasını...Ama yüreğine ve ruhuna asla fiyat etiketi koymamasını öğret....

Haklı olduğunu düşündüğünde , karşısında uluyup duran çeteye kulaklarını tıkamasını ve dik durmasını , dövüşmesini öğret ona.... Ona karşı nazik ol ama koruma!.. Çünkü ancak ateşle sınanmış olmak çeliği özleştirir.... Sabırsız olma cesaretine sahiplenmesine yol ver.... Kahraman olmak sabrına sahip olmasına yol ver.... Her zaman kendine inancı olmasını öğret ki insanlığa inancı olsun....

Biliyorum çok şey istiyorum....Fakat bir bak yapabileceklerine...Benim oğlum öylesine iyi bir öğrenci ki!..”