Sana bu satırları yazarken ben
Dört tarafım karanlık cehennemin ortasında
Ve yanlızım
Ağladım sensiz saniyelere
Sensiz geçen her ana
Yüreğime kor gibi düştü ateş
Yaktı içimi bu sensiz dünyamda
Dün gece
Tıpkı önceki geceler gibi
Yine yanlızdım
Gözlerim seni aradı her yerde
Her yerde, köşe bucak köşelerde
Ah o hayalin
Bir yaklaşıp, bir uzaklaştı
Dün gece
Ve ben seni bulamadım
Öksüz kaldı gözlerim
Doya doya bile ağlayamadım
Unuttum ağlamayı, nasıl ağlanacağını?
İşte böyle delice
Dün gece
Kendini kaybeden bir çılgındım
Biliyorum bu satırların seni nasıl yaktığını
Nasıl ağlattığını
Biliyorum keşke bu olanlar hiç olmasa deyipte
Son bir defa elimi tutmak
Sonsuza kadar hiç bırakmamak için
Allaha yalvardığını
Biliyorum yüreğine düşen
Pişmanlık ateşinin seni yiyip bitirdiğini
Vicdanının seni delirttiğini
Yüreğini kurşun gibi delip geçtiğini
İyi biliyorum
Çok iyi biliyorum ki
Beni, tenimi, yeşil gözlerimi çok özlediğini
Üzgün şimdi gözlerin bu satırları okurken
Nemli nemli
Göz yaşların kelimeleri bile bulanıklaştırıyor
Seçemiyorsun dizeleri
Sanki bir hayalin ortasındasın gibi
Vuruyor bu dizeler
Vuruyor bir hançer gibi seni
Yakıyor
Yakıyor acıdan göz göz olmuş yüreğini
Karıştı bu sıcak ateşli gecelerde
Hayalle gerçekler
Kaplandı büyük bir huzursuzlukla yürekler
Hasret kaldık bir küçücük tebessüme
Özledi gözlerimiz gözlerimizi
Başka hiç bir şeyde yakalayamadık biz
Bu yeşille, o kahveyi
Yeşil özgürlükse, kahve mutluluk
İşte bu kadar anlamlı
Bu kadar güzeldi
Yeşil ve kahveyi taşıyan gözlerimizin rengi
Kalplerimiz söyler hala bir birimizi çok sevdiğimizi
Gizlidir hislerimiz
Gizlidir sevgimiz
Yüreklerimizin baş köşesindedir büyük sevdamızın yeri
Dudaklarımız sessizce yürekten söyler isimlerimizi
Haykıramayız hiç bir zaman seslice
Çünkü biz
Bu dünyada yasakladık kendimize
Bir birimizi sevmeyi
Yasakladık kendimize bir birimizin kollarında ölmeyi
Biz bunu öbür dünyaya bıraktık
Şimdi pişmansın
Sözlerine ettiğin yeminlere karşı gelmekten
Çok pişmansın alçakça bir gururla
Dünyamı yıkıp beni öldürmekten
Bir insan ancak bu kadar
Sevdiği insana kötülük edebilir
Ancak bu kadar ölümlerden ölümlere gezdirebilir
Gözlerin üzgün şimdi
Yüreğinde pişmanlık dolaşır
Ama beni ne yapacaksın
Ne seni sevecek bir kalbim
Nede sana verecek bir sevgim var
Unuttun mu gittiğin gün bunları ben
Kaldırıp attım...
Kibar TAVASAV
