Acı
Bir boksör olup kaşımı, gözümü yararken
Kan damlıyor her yerimden
Sana bu satırları yazarken ki ruh halimi bir düşün
Yıldızını
Ayını
Güneşini kaybetmiş bir insan olarak
Birde senin üstüne
Kendimi nasıl kaybedipte
Sokak sokak, cadde cadde
Seni ve kendimi nasıl aradığımı bir düşün
Acı
Sızım sızım içimi yakıyor
Dilim dilim etimi parçalıyor
Yanlızlık demir parmaklık olup
Kendimi kendime hapsediyor
Soğuk bir ayrılık nezarethanesindeyim
Üşüyorum
Gardiyanlar özlem, hasret ve sensizlik olmuş
Başımda nöbet tutup
Bir an bile beni yanlız bırakmıyorlar
Sanki deli gömleği giydirilmiş
Bir deli-divaneyim
Bazen havalandırmaya çıkıyorum ruhumdaki hücremden
Üzüntü ellerimde kelepçe olmuş olarak
Kalbim gece-gündüz hiç uyumadan
Seni sevmenin bir bir kitabını yazıyor
Lakin keder prangalarına esir düşmüş bir kere
Nafiledir ki elden bir şey gelmiyor
Akan göz yaşlarımdan paslanmış
Çelikten ve kırılması mümkün olmayan kalınlıktaki
Ölüm zincirleri kuşatmış
Bir kere kalbimi esir almış
Canım yanarken çekiyorda
Çekiyor zincirleri
İmame kahve gözlerin
Doksan dokuz boncuklu aşk tespihimde
Sen olarak Suna sevgilim! ...
Çekiyorum hasret zincirlerinde
Kahve gözlerini,
Ellerini
Saçlarını
Donuk donuk bakışlarını
Oy
Oy
Oooyyy
Kibar Tavasav
