Koca dağlar yutarken bizi göğsünde
Sen ateşin dokunduğu bir közsün tenimde,
Kar yaktı allahım
Kar yaktı ıslak ıslak yalarken bu gece
Yıldız kümesinin altında
Yürürken bütün düşlerimi
Kar yaktı yaktı dostlar,
Söndüremedi hiç bir şey beni
Kül oldum
Ter oldum
Yaş oldum
Düşlerimde yandım
Bittim
Kömür karası oldum
Bu ne özlem
Bu ne sevgi
Bu ne sancılı aşk allahım,
Yok oldum
Derman derman çekiyorum
Tutkular dünyasında
Sarhoş bir şekilde akıp giden zamanı
İçiyorum bir bir bir sunaktan
Billur billur suna suna
Her içişimde
Biraz daha
Her yudumunda
Daha daha
Kül kül olup yağıyorum
Kahve gözlerine aşkım
Bin yıl yağsamda
Kırımsa gibi dökülüp
Seni okşayarak
Başından saçlarını tarayıp yanaklarına
Asla vazgeçmem
Don serinliğinde seni okşamaktan
Seni sevmekten büyük bir aşkla
Sevdiğim nazlı bir çiçek dostlar
Sevdiğim beyazlar içinde bir gelin
Sevdiğim kokuları bana doğru esen
Tiryaki bir hercai çiçeği
Sevdiğim özlem
Sevdiğim yakası aşk
Buram buram sevda sevdiğim
Sigaramın tadında bile
Duman olup kusuyor genzime
Bu duman bronşlarımda
Ciğerlerimde tutsak olup kalıyor
Hapsediyorum kendime
Salmam hiç bir zaman
Sunam seni hiç bir yere
Dayan yüreğim dayan
Yüklen sırt çantana sevdanı
Yüklen Sunamı
Yüklen rüyalarda deli bozuk bir şekilde
Seviştiğim bir deli kadını
Nazlı bir çiçek sevdiğim
Rüyalardan arta kalan zamanda
Bir başımıza sohbet ettiğim
Ağla gözlerim ağla
Hiç durmadan
Her yaşta biraz daha
Daha daha
Sevda yağıyor koynuma
Doluyor
Hadi gel Sunam
Ovalarımı sel basmadan
Bir tanem yokluğunda
Kızıl alevler her sıçrayışında
Yangın olup
Yağdı başımdan aşağı
Sel yangınları beni
Kavurdu yanık kokuları yaya yaya etrafa içimi
Ne yapsamda bir türlü sönmedim
Mor gelincik çiçeklerim kurudu
Soldu
Tutuştu
Yanan tenimden yükselen dumanı
Ciğerlerim
Duman duman içine soludu
Bıkmadan
Usanmadan
Sen
Ateşin dokunduğu
Bir közsün tenimde aşkım
Kar yaktı düşlerimi allahım,
Ben önce kor oldum
Sonrada kül
Sonra mecnun gibi
Bir deli oldum
Sen ateşin dokunduğu
Bir köz oldun tenimde aşkım
Ben se mecnun
Yanarım...
Yanarım! ...
Kibar Tavasav
