5 Dolar
Kısa sakallı, 70-75 yaşlarında; yılların yüzünde bıraktığı derin çizgilerle, etrafına kendinden emin bakışlarıyla, düzgün temiz giyimli,elinde ki bastonla yaşama tutunan sevimli biri ...
Yaklaşık onbeş günde bir gelir, tezgahın önünde cüzdanından çıkardığı parayı uzatırken,
" 5 dolar verirmisiniz?"derdi.
Aldığı 5 doları itinayla cüzdanına koyar dükkandan çıkardı.
Bir süre sonra bu amca dikkatimi çekmişti.
Kimdi?
Niye hep 5 dolar alıyordu?
Yine bir gün geldi. Cüzdanından çıkardığı parayı uzatarak
" 5 dolar verirmisiniz?" dedi. 5 doları cüzdanına koyarken,
"Amca yorulduysan biraz otur istersen. Çay da söyliyelim dinlen öyle git" dedim.
"Buyur otur amca!"
Yaşlı adam cüzdanını cebine koyarken
"İyi olur evlat" dedi.
Dükkan da tenhaydı.
" Ne içersin amca?"
" Gerek yok evlat,zahmet olmasın?"
" Olurmu amca,ne zahmeti?"
"Peki ! çay olsun!" dedi.
Konuşmasında;bir efendilik, karşısındakine saygı vardı.
Tezgahın arkasından çıkarak amcanın yanına oturdum. Birlikte çaylarımızı yudumlamaya başladık.
"Nasılsın amca?
"Merak ettin galiba? Her zaman 5 dolar alan adam kimdi? Niçin hep 5 dolar diye merak ettiniz dimi?"
"Hay ağzına sağlık amca!"
Çayından bir yudum çekti bardağı tabağa koydu ,anlatmaya başladı:
Kendisi buralı ama uzun yıllar dışarıda memurluk yapmış,emekli olunca buraya oğlunun yanına dönmüş. Oğlu sanayide demir dogramacılık yapıyormuş. Oğlu da tanıdık çıktı.
" Peki! 5 dolar?"
Hafifçe gülerek:
"Oğlum, benim gelinin onbeşte bir 5 dolarlık günü varmış. 5 doları onun için alıyorum. Bende olsam meraklanırdım evlat... Merakınızı gidermişimdir inşallah!" dedi.
"Merak işte amca kusura kalma"
"Ne kusuru be evlat. İşte durum bu!"
Çayını bitirince kalktı,üstünü başını düzeltip teşekkür ettikten sonra bastonuna dayanarak çıkış kapısına doğru giderken,
"Amca her zaman bekleriz!"
" İnşallah evlat!" diye cevaplayıp kapıdan çıktı.
Kamil Erbil
