Açıklama
Nurhayat, zor geçiyor sensiz hayat.
Manevi varlığınla dolu hayatımı nasıl geçirdiğimi, hayata nasıl tutunmaya çalıştığımı günü gününe, sıcağı sıcağına yazmaya çalışacağım. Kurgulamadan, biçim ve kural düşünmeden içimden geldiği gibi yazabilirim inşallah.
52 yıl aynı yastığa baş koyduğum, arkadaşım, sırdaşım, sevgilim, Nuruş’um. Sen kalbimde yaşamaya devam ediyorsun. Onun için sana hitaben yazacağım.
Tıpkı hayatta olduğun gibi sana anlatacağım yaptıklarımı, gördüklerimi, duygu ve düşüncelerimi. Tabii yazabilirsem. Öyle oluyor ki duygularımı, düşüncelerimi yazmakta aciz kalıyorum; kelime hâzinem yetersiz kalıyor. Bazen de söyleyeceklerim boğazımda düğümleniyor. Anlayacağın tamamen aksettiremiyorum kendimi. Sen yaşarken de böyle değil miydim? Evet, insan kendini tam olarak açamıyor; ama sen “Seni okurum.” diyordun ki gerçekten okuyordun beni, anlıyordun beni.
Koruyucu meleğim, şimdi de oku beni, duy beni, anla beni.
Sabahattin GENCAL
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.